Գլխավորն այն չէ, թե կինը որքան խորը կարող է աքաղաղը վերցնել իր բերանում: գլխավորն այն է, որ նա աշխատասեր է և ոչ ծույլ: Մեր ընտանիքը տանը և երեխաների հետ ունեցած բոլոր անախորժություններից հետո պառկելու է, ոտքերը կբացի և ինչպես ասում են՝ կաշխատի, Վասյա՛: Եվ հետո զարմացեք, թե ինչու ենք մենք կողքից փնտրում կին աշխատողների: Եվ քանի որ նրանք ծույլ չեն և գիտեն, թե ինչպես կարելի է կամաց-կամաց տղամարդուն հասցնել հաճույքի գագաթնակետին։ Արդյո՞ք մենք հաճույք կփնտրեինք տան տիկնոջ մեջ, եթե մեզ նման որակով սպասարկեին։
Ի՜նչ հյութեղ ու մսոտ բշտիկ։ Նրան տեսնելուց կարելի էր վերջ տալ՝ արյուն ու կաթ, ոչ թե կին։ Տղան նույնիսկ չկարողացավ դիպչել նրան, և նրա դիկն արդեն կոշտ էր: Նա այնքան էլ ծծող չէ, բայց նա լավ հրոսակ է: